Παιχνίδια εξουσίας

Αντιγράφω από το διαδίκτυο: «Ώρα 4:50, ξημερώματα Δευτέρας. Ο στολίσκος των έξι σκαφών, που επιχειρεί να μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στη Λωρίδα της Γάζας, με πρωτοβουλία του κινήματος «Ελευθερώστε τη Γάζα», πλέει σε διεθνή ύδατα, περίπου 80 μίλια από τις ακτές της Γάζας. Ξαφνικά, οι ισραηλινές αρχές θέτουν σε εφαρμογή την απειλή που είχαν εκτοξεύσει επανειλημμένως. Δεκάδες ισραηλινοί κομάντος, οι οποίοι φτάνουν στην περιοχή με ελικόπτερα και ταχύπλοα, κάνουν απόβαση στο τουρκικό σκάφος «Μavi Μarmara», που προπορεύεται με 581 επιβαίνοντες -οι 400 Τούρκοι. Από την επίθεση σκοτώθηκαν 9 ακτιβιστές, σύμφωνα με τους Ισραηλινούς στην πλειονότητά τους Τούρκοι, και τραυματίστηκαν δεκάδες».

Ας ξεκινήσουμε με τα αυτονόητα. Οι Ισραηλινοί δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό! Οι δυνάμεις του στρατού τους δέχτηκαν, λένε, απρόκλητη επίθεση με πέτρες και καδρόνια(!),  και απάντησαν με τον πιο σκληρό τρόπο που θα μπορούσαν,  επιβάλλοντας το «δίκαιο» του ισχυρού και των όπλων. Μια τέτοια τρομοκρατική επίθεση από ένα κράτος που μας έχει «συνηθίσει» σε τέτοιες πράξεις  προκαλεί –τουλάχιστον- την οργή μας. Για να μην παρεξηγηθούμε, λοιπόν, η επίθεση στη νηοπομπή ήταν έγκλημα.

Ας μην ξεκινήσουμε, όμως, την συνήθη κουβέντα για το «κακό» Ισραήλ. Το θέμα το έχουμε ξανακουβεντιάσει, και είναι αρκετά πολύπλοκο για τον χώρο αυτής της στήλης. Ας δώσουμε λίγη σημασία στο εξής: για άλλη μια φορά, οι αθώοι ακτιβιστές, που μοναδικό σκοπό είχαν την αποστολή βοήθειας στην αποκλεισμένη Γάζα, στην ουσία υπήρξαν πιόνια! Άθελα τους, βέβαια, και αυτό αποδεικνύεται από τους νεκρούς, ήταν τα θύματα σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων, πολιτικής, στρατιωτικής, και γεωστρατηγικής ισχύος. Ένα επικίνδυνο παιχνίδι ανάμεσα στο Ισραήλ και την Τουρκία.

Όλοι γνωρίζουν τον ρόλο που προσπαθεί να υφαρπάξει η Τουρκία στην περιοχή της Μεσογείου. Μετά την αποτυχία ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αποζητά τον ρόλο της περιφερειακής δύναμης, μιας δύναμης που θα μπορεί να ελέγξει ένα τεράστιας σημασίας εμπορικό, ενεργειακό και στρατιωτικό πέρασμα. Για να πάρεις αυτή τη θέση, πρέπει, πολύ απλά, να τα βάλεις με τον άλλον διεκδικητή. Ο «σκυλοκαβγάς» μεταξύ των δύο «νταήδων» της περιοχής μας έχει ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό στα λόγια, στην επίδειξη δυνάμεων, αλλά και σε περιφερειακές συγκρούσεις. Τώρα όμως, δυστυχώς, το παιχνίδι σοβαρεύει.

Στην ανακοίνωση του τουρκικού Υπουργείου αναφέρεται: «το Ισραήλ έδειξε, για άλλη μια φορά, ότι στοχεύει στους άοπλους και δεν δίνει σημασία στην ανθρώπινη ζωή και τις ειρηνικές πρωτοβουλίες. Καταδικάζουμε έντονα την απάνθρωπη αυτή πρακτική του Ισραήλ». Υπογραμμίζονται, δε, τα εξής: «Το λυπηρό αυτό γεγονός, που έγινε στην ανοιχτή θάλασσα, συνιστά βαριά παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου».

Δεν μπορεί, όμως, από τη μια να διαμαρτύρεσαι όταν άλλοι παραβιάζουν τα διεθνή ύδατα, και από την άλλη να το επικροτείς όταν σε συμφέρει! Δεν μπορείς να θεωρείς πειρατεία την νηοψία σε ένα πλοίο που προέρχεται από ένα πειρατικό λιμάνι της κατεχόμενης Αμμοχώστου! Δεν μπορεί να σε ενοχλεί η κατοχή της Γάζας και να μην σε ενοχλεί η επί 36 χρόνια κατοχή της Κύπρου!

Η Τουρκία, που σε καμία περίπτωση δεν είναι αθώα περιστερά, χρησιμοποίησε την αποστολή βοήθειας για άλλους σκοπούς. Γνώριζε τον τρόπο με τον οποίον θα αντιδρούσε το Ισραήλ, και, πολύ απλά, επιδίδεται σε γεωπολιτικοστρατιωτικές business στην πλάτη της ανθρωπιστικής βοήθειας. Και αυτό που με κάνει να νιώθω απελπισία είναι ότι η ηγεσία της Τουρκίας, του Ισραήλ, των ΗΠΑ, των Αραβικών κρατών, της Χαμάς, παίζουν παιχνίδια με το αίμα των ανθρώπων.